VW Beetle
Blog,  Reizen

Mijn auto is geen zondagskind…

Mijn auto is geen zondagskind. Sterker nog, ik heb ‘m nu ruim twee week – inclusief twee zondagen – en precies op beide zondagen laat hij me in de steek. (Misschien had de parkeerwacht uit één van m’n vorige blogs toch gelijk…? Nee, zover wil ik niet gaan.) Vorige week, toen ik bij de kerk vandaan reed, begon de motor plots te stotteren en te pruttelen. Daarna sloeg hij af. Opnieuw starten had geen zin. Direct de verhuurder gebeld, die vrij snel ter plaatse was. Hij verving de ontsteking, daarna liep m’n VW Beetle weer als een zonnetje.

De lichten wéér vergeten?

Maar nu de zon weer in de dag zit, slaat opnieuw het noodlot toe. Vanmorgen stapte ik in mijn auto en wilde starten… niets. Geen kik. En dan werkelijk geen kik, behalve het zachte klikken van mijn contactslot. Mijn eerste gedachte was: ik ben de lichten weer vergeten. Inderdaad, wéér vergeten. Dat overkwam me een paar week terug ook, toen nog met mijn Mazda 323. Die stond geparkeerd buiten een kerkgebouw waar ik een concert bezocht. Met de lichten aan. Gelukkig was er toen een aardige ‘oom’ die startkabels had én een knaap van een Mercedes. Daar lustte mijn accu wel pap van!

“Dus vermoed ik dat óf de accu het begeven heeft, óf dat de bedrading van het contactslot te wensen overlaat”

Dit keer zijn het niet de lichten. Die had ik gisteravond uitgedaan, weet ik zeker. En de knop om de verlichting aan en uit te zetten, zat keurig ingedrukt. Voor wie niet weet hoe dat werkt bij Kevers: trek je de knop naar je toe, dan gaan de lichten aan. Druk je ‘m weer terug, dan gaan ze uit. Dus vermoed ik dat óf de accu het begeven heeft, óf dat de bedrading van het contactslot te wensen overlaat en ergens is gaan storen. Maar ik heb er geen verstand van.

Gewend aan Afrika

Deon, de verhuurder, is onderweg op het moment dat ik dit typ. Hij dacht ook dat het de accu was, dus ik hoop dat hij het snel gefixt krijgt. Want dan kan ik nog op een beetje normaal tijdstip naar kennissen, voor een gezellige kuier en potjiekos eten.

“Ik denk dat dit allemaal onderdeel is van the Africa experience, van het ’tandje minder’ waar ik laatst voor pleitte”

Gelukkig schijnt de zon wel. Dus in dat opzicht is het beslist een zóndag. En wat mijn auto betreft? Tsja… Volkswagen mag dan een Duits merk zijn, dit autootje is toch écht gewend aan Afrika en heeft vermoedelijk lak gekregen aan de Duitse gründlichkeit. Al doet ouderdom ook iets met een auto; met iedere auto. Dat gezegd hebbende, kan het dus puur toeval zijn dat je precies op de zondagen pech krijgt. Laten we het daar maar op houden.

Help is coming

En het wachten op hulp, of het midden op de rijbaan staan met een auto die niet vooruit of achteruit wil, terwijl het verkeer met 60 km/h om je heen raast? Hmmm… ik denk dat dit allemaal onderdeel is van the Africa experience. Van het ’tandje minder’, waar ik laatst voor pleitte. Om hier te kunnen leven, moet je dit soort dingen van je af kunnen laten glijden. Je druk maken heeft geen zin. Houd het hoofd koel, help is coming.